Εκτάκτως ερριμμένα


     
         Έξω απ' το τζάμι
  ο αστερισμός της κυδωνιάς .
         Καταμεσήμερο.














                                          Βαθύριζες ρυτίδες
                                  πρόσωπα δεκαπεντασύλλαβα
                                    πλούσιες  διαθήκες  μάτια
                                    κι αγάπη εκατονταπυλιανή
                                                             το βιός τους.








  Ο κήπος με τα ρόδα έφυγε ξαφνικά.
  Σκάβει ο χρόνος την πανσέληνο                 
  φτυαρίζει όνειρα και σκόνη μελαψή
  Τα μάτια σου ύστερα γεννούνε άλικα φωνήεντα
  που κατεβαίνουνε στους δρόμους των χειλιών

                                                                                     





                                 Η θάλασσα που ανεβαίνει επίμονα στα χέρια μου
                                          η θάλασσα πούχει τα μάτια μου ακτή
                                               κι όλο ξεβράζει ονόματα βαθιά
                                                         που χέρια τίποτα
                                               κι η άμμος  ποτέ  πιά  κλεψύδρα.



© Σκουρολιάκου Μαρία












































































































































































Οκτώβρης




    Ο  Διόνυσος  οργώνει μεθυσμένος
                    τις πλαγιές.
                Φτιάχνει κρασί
         με  μαυροδάφνη και ροδίτη
     τα πόδια του Οκτώβρη στύβοντας.
                     
                      Τέμπλα
          με αθίβολα κληματαριάς
     Κρατήρες  ερυθρόμορφοι  τρυγούν
                      τα μάτια.
     Αχειροποίητες βαφές φυλλοροούν
                       στη γη
                  κι η θάλασσα
            ερημίτης του χειμώνα. 


 © Σκουρολιάκου Μαρία