«ΥΒΡΙΝ ΜΙΣΕΙ»


Λέξεις και κραυγές ,οργή που βράζει ηφαίστειο, πληγές ανοικτές και ζώνες κινδύνου, η καλημέρα εκτός σχεδίου, στο τιμόνι ο Κάιν, ο χάρτης  ματωμένα τριαντάφυλλα , ο Καλιγούλας  ποθεί  αποκεφαλισμούς ,τα γεράκια  πεινούν , χάσκουν οι  Δίδυμοι  της Βαβέλ.  Βαπτίζεται ελευθερία  η επιβολή και τείχη  ζώνες ειρήνης  και  βρικόλακες  κοίτα , συνηθίζουν τα παιδιά  στο αίμα .
   ΄Αχ  γη  της επαγγελίας,  μετανάστη στον ουρανό  , στις ευχές των άστρων και ανάσκελα  χιλιάδες  μάτια. Μάτια  ορθάνοιχτα  καρφωμένα στον ήλιο  που σταλάζει κατακόκκινος  πάνω  στα λευκά δόντια του καρχαρία . Φόβος,  φόβος , τρόμος , τρόμος , μελλοθάνατοι του παιγνιδιού, αύριο είναι η σειρά του δικού σας  χαμόγελου.
   Γιαυτό  πες ένα όχι  στους Δαναούς  και στη μαγεία  της ζωής  δώρισε  τις ώρες  που αποδήμησαν  από τον όλεθρο  της χλιδής  στις εύκρατες συνειδήσεις  και τούτα τα υψωμένα χέρια  δέσε γροθιά,   ανάβαση στο άρμα του Ηνίοχου,  μη αποδειλιών και ύβριν πολέμα !  
 ’Υβριν πολέμα !



© Σκουρολιάκου Μαρία